سورانه

تولد بیست سالگی

20سال پیش وبلاگ نویسی مد روز بود پراز اخبار وعکس وشعر و....

ی جورایی شبیه به فعالیت در اینستا وتلگرام وفیسبوک وواتساپ اما استانداردتر وملایم تر وفنی تر!

همگانی نبود فقط افرادی خاص وعلاقمند تو این قصه ها و وادی بودن

اما سرعت بالای تکنولوژی بخصوص اثر باشدت آن در برنامه های گوشی های موبایل پس از یک دهه گروه زیادی به فضای مجازی ووبلاگ نویسی وارد شدن

بطوریکه که امروزه پس از دودهه این فضا دراختیار همگان بوده ازکودکان چندساله تا مادر بزرگها وبابا بزرگهای 90ساله

هر کس تواین وادی برای خودش یلی هست و...

ولی هنوز هم برای ما سرزدن به این وبلاگ ها وگاهی به عادت مطلبی نوشتن یه جورایی نوستالژی وسرگرمی به حساب میاد شایدهم بهانه ای برای مرور گذر عمر ازدست رفته!!!

+ نوشته شده در یکشنبه نهم شهریور ۱۴۰۴ ساعت 13:13 توسط غلامرضا ساری |

روستای سورانه در استان مرکزی و خاندان سورن، از خاندان‌های influential دوران اشکانی و ساسانی، از طریق ریشه‌های تاریخی و فرهنگی احتمالی ارتباط می‌یابند. در ادامه این ارتباط را به طور دقیق‌تر بررسی می‌کنیم:

🔍 ریشه‌شناسی نام

· وجه تسمیه: بر اساس نظر استاد ابراهیم دهگان، نام روستای سورانه از نام خاندان سورن گرفته شده است. واژه‌های "سورانه" و "سوران" از اسم "سورن" مشتق شده‌اند که به معنی نجیب یا توانا است. این نام اشاره به خانواده نجیب خاندان سورن دارد .
· تأثیر زبانی: پسوند "-انه" در زبان‌های ایرانی برای نشان دادن مکان یا نسبت استفاده می‌شود. بنابراین "سورانه" ممکن است به معنای "مکان منسوب به سورن" یا "سرزمین خاندان سورن" باشد.

📍 موقعیت جغرافیایی و تاریخی

· خاندان سورن: خاندان سورن یکی از هفت خاندان ممتاز اشکانی بود که حوزه نفوذ و حکمرانی آنان عمدتاً در سیستان و شرق ایران قرار داشت. آنان نقش مهمی در تاریخ ایران باستان ایفا کردند، از جمله تاجگذاری بنیانگذار سلسله اشکانی و شکست ارتش روم به فرماندهی کراسوس .
· روستای سورانه: این روستا در شهرستان شازند استان مرکزی واقع شده است. استان مرکزی در قلب ایران قرار دارد و از دیرباز شاهد تردد و استقرار خاندان‌های سورن بوده است. اگرچه قلمرو اصلی خاندان سورن شرق ایران بود، اما نفوذ و حضور آنان در مناطق مرکزی ایران نیز محتمل است .
· فعالیت‌های فرهنگی: وبلاگ "آلبوم خاطرات سورانه" توسط غلامرضا ساری به ثبت خاطرات و تاریخ محلی می‌پردازد که می‌تواند حافظ بخشی از تاریخ شفاهی مرتبط با خاندان سورن باشد.

+ نوشته شده در جمعه سی و یکم مرداد ۱۴۰۴ ساعت 14:1 توسط غلامرضا ساری |

1/4/1404

یکشنبه اول تیرماه 1404

+ نوشته شده در یکشنبه یکم تیر ۱۴۰۴ ساعت 23:24 توسط غلامرضا ساری |

دیماه 1402 -شهباز همچنان بدون برف!!!

امامزاده (مرغ وخروس واردک وسگ وغازهای گرسنه! هرکس را میبینن باسرعت جمع میشن دورشون!)

+ نوشته شده در سه شنبه نوزدهم دی ۱۴۰۲ ساعت 13:1 توسط غلامرضا ساری |

شهباز بلندترین قله استان مرکزی(بام استان مرکزی)

اثر بی شعوری نفر یانفراتی برروی کلمه بام !! درتابلو معرفی قله شهباز (داشتن یا نداشتن درک وشعور ورزشکار وغیرورزشکارنمیشناسه)

+ نوشته شده در سه شنبه نوزدهم دی ۱۴۰۲ ساعت 12:55 توسط غلامرضا ساری |

وبلاگ سورانه قدیمی ترین وبلاگ شهرستان - درآستانه 18 سالگی شدن!

+ نوشته شده در سه شنبه هفتم آذر ۱۴۰۲ ساعت 13:27 توسط غلامرضا ساری |

دریاچه عمارت -سراب عباس آباد-ـ سرچشمه ی بُلاغ وسرچشمه ی پنجه علي(دشت گیتو 2)

دریاچه عمارت -سراب عباس آباد -سرچشمه ی بُلاغ وسرچشمه ی پنجه علي

شیب دشت گیتو از شرق به غرب است و آن چه باعث آبادانی آن شده است سرچشمه های پرشماری است که از مشرق منطقه شروع می شود و با پیوستن به یکدیگر رودخانه ی پر آب کزاز (Kaz,zaaz) می سازد. رودخانه ی کزاز دشت گیتو را جان می بخشد و روستاهای بسیاری را سیراب می کند. سرچشمه ی اصلی رودخانه، سراب عمارت یا به اصطلاح محلی، دریاچه ی عمارت است که در شرقی ترین بخش دشت واقع شده است.

ددریاچه ی عمارت تقریباً دو هکتار مربع مساحت دارد و چشمه هایی جوشان از جای جای بسترش فوران می کند. سطح آب را گل ها و گیاهان آبزی پوشانده

بقیه درادامه مطلب

ادامه نوشته

+ نوشته شده در پنجشنبه دوازدهم مرداد ۱۴۰۲ ساعت 0:22 توسط غلامرضا ساری |

دشت گیتو ( شازند، قلب تپنده ی دشت گیتو و آستانه زیارت گاه و تفرج گاه(ولی اله شمشیربندی)

شازند، قلب تپنده ی دشت گیتو

در شهریور ماه 1317 خورشیدی آخرین پیچ خط آهن سراسری ایران در نزدیکی ایستگاهی پیچیده شد که به نام فوزیه ـ همسر مصری ولی عهد آن روز و محمدرضا شاه سال های بعد ـ نامگذاری شده بود. مرتفع ترین نقطه ی راه آهن ایران جایی بین ایستگاه فوزیه (سمیه امروز) با 1830 متر ارتفاع نسبت به سطح دریا واقع است. این منطقه در جنوب ادریس آباد قرار دارد. ادریس آباد، همان روستایی است که پس از گشایش ایستگاه راه آهن، شازند نام گرفت و کم کم تبدیل به شهر شد. به یمن عبور این راه آهن، پهنه ی گیتو نیز دگرگونی های نیکو پیدا کرد. از جمله کارخانه ی قندی که در استان مازندران و شهرستان شاهی (قائم شهر امروز) دایر بود به علت بازده بسیار کم، از آنجا جمع آوری و به شهر نوبنیاد شازند آورده شد. این کارخانه ی قند که اشکودا نام داشت و دستاورد ِ مهندسان ِ چک بود در آبان ماه سال 1317 خورشیدی شروع به کار کرد و امروز هم فرآورده ی آن یکی از بهترین قندهای ایران است.

ادامه درادامه مطلب

ادامه نوشته

+ نوشته شده در پنجشنبه دوازدهم مرداد ۱۴۰۲ ساعت 0:11 توسط غلامرضا ساری |